Skisafari van prehistorisch rif Steinplatte naar freeride-paradijs Fieberbrunn

De Kitzbüheler Alpen bestaan uit vier afzonderlijke regio's. Twee daarvan zijn onderling verbonden binnen de Skiwelt Wilder Kaiser - Brixental: Hopfgarten Hohe Salve en het hele Brixental. St. Johann in Tirol is goed bereikbaar per trein waardoor onze eerste skisafari al dwars door de eerste drie regio's ging en met de trein terug. Dit keer gaan we alle skigebieden binnen de regio Pillerseetal op één dag skiën: de Steinplatte-Winklmoosbahn bij Waidring, de Buchensteinwand bij St. Ulrich im Pillerseetal en afsluitend Fieberbrunn. We verplaatsen ons met de auto deze keer, maar het had ook met de gratis skibus gekund. Dat laatste is een groot voordeel als je in deze regio op wintersport verblijft om tussen de skigebieden heen en weer te gaan.

De Steinplatte bij Waidring passeer je altijd wanneer je via Lofer de Kitzbüheler Alpen binnenrijdt of weer verlaat. Je ziet dan naast de weg een witte koepel met Triassic park. Daar was ik al tig keer langs gereden tot ik afgelopen zomer voor het eerst boven ging kijken. Daar op het fossiele koraalrif - wat de Steinplatte is - rondzwervend tussen levensechte dino-modellen dagdroomde ik over hoe het hier in de winter zou zijn. en nu stond ik er samen met mijn buddy Jorne om het skigebied te gaan verkennen. We gingen met de op dino-eieren lijkende eitjes omhoog en zagen een beauty van een poederspoor recht onder de lift. Normaal ga je hier ook met de lift omlaag. Er is aan deze steile zijde van het rif geen dalafdaling. Boven zien we een pistebord met een pijl naar Duitsland. Naar de pistes van Reit im Winkl om precies te zijn. Dat is erg leuk om ook eens deze landsgrens op ski's te passeren. In Duitsland treffen we de langste makkelijke piste die je je kunt voorstellen. Ga hier heen met angstige beginners! Die leven hier op. Aan de kant van Waidring heb je de steilere pistes en ook het gezellige bergrestaurant Möseralm. Er is extreem veel sneeuw in 2019. Dat zie je ook wel aan de foto's. Voor we toch met de lift omlaag gaan, bewonderen we nog even het rif vanaf de plek waar in de zomer kids dartelen tussen de dino's.

Hup in de auto en door naar de Buchensteinwand. Voor we de Pillersee bereiken zie ik rechts Gasthof Adolari waar ik in de zomer een geweldig klettersteig avontuur had. Daarna het meer waar we destijds hebben geSUPd. En dan in de verte het bijzondere Jacobskruis op de Buchensteinwand waar ik met mijn vriendin in de zomer bij een exclusief diner was. Als we aankomen is men alom bezig enorme sneeuwmassa's van de daken te halen. Want ja we komen hier in de extreem sneeuwrijke Tiroolse driehoek met Fieberbrunn en Hochfilzen. Opzij is een schitterend langlaufgebied maar wij gaan natuurlijk met de stoeltjeslift omhoog om het tweede skigebied van de dag te doorkruisen. Boven schitterend uitzicht op het meer, op St. Johann en op de Wilder Kaiser. Wederom valt het op dat in dit soort familieskigebiedjes zo lang nog verse tracks in de poedersneeuw te skiën zijn. Wij kiezen dan ook voor treeline skiing en genieten met volle teugen. Uiteindelijk stappen we in de auto om via St. Ulrich im Pillerseetal het derde skigebied te bereiken.

De drie skigebieden die we aandoen hebben een ding gemeen: bij alledrie ligt het centrale dalstation een stukje buiten het dorp. Auto of skibus zijn dus onontbeerlijk. Wat ons betreft het laatste als je in deze dorpen verblijft. Alleen omdat wij uit Hopfgarten zijn komen rijden doen wij alles met de auto. Fieberbrunn heeft duidelijk de grootste parkeerplaats van de drie skigebieden omdat dit gelijk ook de opstap is naar een van de grootste skigebieden van Oostenrijk: Hinterglemm Saalbach Leogang en Fieberbrunn. Spoedig kun je zelfs nog doorskiën naar Zell am See Kaprun. Dan heb je echt al een dag of meer nodig natuurlijk voor een aparte skisafari dwars door dat onmetelijke gebied. Fieberbrunn heeft binnen deze skiregio een aparte status als freeride mekka. Als wij er omhoog gaan zitten we in de lift met Denen die meedoen aan het Deense NK freeride. Die wedstrijden zijn hier alltijd offpiste op een flank van de Wildseeloder (zie ook mijn SUP-en topervaring daar in de zomer). Boven zien we meteen dat er ook voor de dooorsnee freerider mooie voorzieningen zijn. We skiën door tot boven aan de Reckmooslift waar je al bijna het gebied van Saalbach in skiet. Dan moeten we ons toch gaan haasten om de laatste lift terug te halen. We vinden nog wat hoekjes poeder waardoor we deze briljante skidag in een opperbeste stemming afsluiten.