Canyoning met Rob in het PillerseeTal

Bijna 13 jaar geleden begon de sportcarriere van de Nederlandse Rob Lankamp als canyoninggids in Fieberbrunn in het PillerseeTal. Outdoorsport is een rode draad door zijn leven en hij kan zich in de regio goed uitleven wat dat betreft. Het zwaartepunt in de zomer ligt bij het canyoning, maar hij fiets ook graag (meestal niet op een E-bike) de bergen in, geeft boogschietbegeleiding en loopt regelmatig hard. In de winter is hij op de berg te vinden als ski- of snowboardleraar. Tijdens de overige uren sport hij verder en draait zijn hand niet om voor de Mondshine Sprint of de Fun Connection Duathlon.

De sportieve Rob Lankamp is in 2006 door zijn stage voor de MTRO in de regio van het PillerseeTal terechtgekomen. Met als studierichting recreatie heeft hij die zomer bij Fun Connection stage gelopen, waar hij als gids mocht helpen bij canyoning. Hij had het nog nooit gedaan, dus geen idee hoe het eigenlijk werkte. Na een korte proefsessie, in niet al te optimaal weer, was het learning by doing.
Rob zegt lachend: 'Ik sprak toen amper Duits, laat staan het Fieberbrunner dialect, daarom was het aan het begin best lastig om mee te komen.' Maar met handen en voeten en gebarentaal lukte het de enthousiaste Nederlander gelukkig ook.

Na zijn zomerstage bij Fun Connection, keerde Rob terug naar Nederland voor een niet zo spannend bijbaantje in de horeca. Gelukkig kreeg hij in januari 2007 dan ook het verlossende telefoontje van de baas van de skischool Hochfilzen met de vraag of hij een paar weken in februari kon helpen met skiles geven in het kinderland. Rob vertrok meteen en hij is uiteindelijk het hele winterseizoen gebleven! Rob: ' Er was zoveel werk op de skischool, dat ik het meer dan prima vond om te blijven, ik had toch geen verplichtingen in Nederland.'

In de daarop volgende zomer heeft hij een 30 uur per week baan gekregen bij Fun Connection en heeft de opleiding canyoning gevolgd. De toelatingstest die een dag duurde, kan hij zich nog heel goed herinneren. Hij moest klimmen, knopen leren leggen en een behoorlijk stuk zwemmen in de rivier de Imst, die echt een behoorlijk pittige stroming heeft. Dat zwemmen was zelfs voor de sportieve Rob doorbijten, maar hij haalde de opleiding, die alles bij elkaar een paar weken duurde.

Canyoning is eerst een flink stuk omhoog wandelen en pas vanaf het startpunt boven aan de canyon de zwaartekracht het werk laten doen en dan begint het avontuurlijke springen, glijden en abseilen om naar beneden te komen. Je bent gewapend met een helm, een wetsuit en de canyoning gordel (een speciale klimgordel met verstevigde achterkant voor het glijden). Canyoning is geschikt voor iedereen die een beetje actie wil, het niet erg vindt om nat te worden en in de basis goed kan zwemmen. Zo mogen kinderen vanaf 8 jaar diegoed kunnen zwemmen al mee, elke woensdag is er een speciale kindercanyoning.

Het ontmoetingspunt waar alle deelnemers bij elkaar komen om hun uitrusting en materialen te krijgen, is in het dal (net buiten St. Ulrich am Pillersee). Daarvandaan rijden ze dan gezamenlijk naar naar de kloof, waar ze altijd onderaan moeten parkeren en vanaf daar gaan ze te voet verder naar het startpunt. Eenmaal daar aangekomen beginnen ze eerst met wat oefeningen oa. voor het abseilen. Ook krijgen ze allerlei andere oefeningen en verdere uitleg over wat ze te wachten staat. Rob: 'Het is de grootste uitdaging om deelnemers in het water te krijgen, want de temperatuur van het water is vrij koud en meestal rond de 6-7 graden. Hoewel ik ze steeds uitleg dat de wetsuit pas gaat werken als die nat is, willen ze er doorgaans niet meteen aan beginnen.'
Een canyoning tour duurt alles bij elkaar ongeveer 3 uur en kost gemiddeld 60 euro per persoon.

Wat Rob zoal mist uit Nederland? Los van zijn familie en vrienden eigenlijk niet zoveel. Hij voelt zich in Fieberbrunn prima, maar weet nog niet of hij hier oud gaat worden. Misschien gaat hij samen met zijn Nederlandse vriendin op een dag weer terug naar Nederland. 'Maar dat is dan het begin van het einde', zegt hij lachend. 'Wat zo fijn is aan hier wonen is dat je echt veel meer in de natuur leeft en die vrijheid respecteer ik enorm. Ook vind ik de centrale ligging optimaal. Je bent zo aan het Gardameer of in Venetië of in Slovenië. Allemaal prachtige vakantieoorden.

Na elk bezoek in Nederland, meestal een paar keer per jaar, geven ze bij terugkomst in Fieberbrunn een Nederlandse snackparty voor alle vrienden. Daarvoor nemen ze de typisch Nederlandse frituursnacks mee. Ook heeft Rob standaard een voorraad frikandellen in zijn diepvries liggen. Verder kijkt hij het liefste naar Nederlandse tv-zenders die hier gewoon over de kabel te krijgen zijn zoals RTL4 en 5 en BVN.
'Na een tripje Nederland verheug ik me echter ook weer op een Fleischkas-Semmel met pepperoni en mosterd. Heerlijk! Of een gebakken Kaspressknödel. En een portie Kaiserschmarrn kan ik eigenlijk ook altijd wel eten' zegt Rob watertandend.